22e Kermistocht - Brugse Ommeland Wandeltrofee


Vandaag naar Ruiselede geweest, vorige week hadden de leden van de Reigerstappers die ik toen ontmoet had deze tocht aangeraden en hij was toch niet zo ver uit de buurt, een half uurtje rijden dus waarom niet...

De parking was al lang vol, dus de auto stond iets meer dan een km van de start, al een goede wandeling dus.




Aangekomen twijfelde ik voor de 6 of de 9 km. Aangezien ze samen hetzelfde stukje in het begin deelden besloot ik om onderweg te kiezen.


We begonnen langs de sportvelden en zo een wijk door...




De eerste rustpost (zonder controle) was aan de molen van Ruiselede. Hij was aan het draaien (wel niet aan het malen) en je kreeg er gratis koffie of frisdrank. Ik ben tot op het eerste verdiep van de molen geweest. De eerste trap was super stijl en de tweede was nog erger.


De stijle trap...




Aan de molen zelf was een nieuwbouw geplaatst waar je even kon rusten.



Een stukje verder bracht ons naar privé terrein, achter de hoek bleek het om een rusthuis te gaan. De meeste bewoners zaten vanachter het raam te kijken naar al het volk dat passeerde en te zwaaien.


"Het hangt af van wie hier komt,
of  ik graftombe ben of schatkamer,
of ik ga spreken of blijf zwijgen.
Jij alleen hebt het dus in de hand,
mens, ga hier niet in
zonder verlangen, hoop en vertrouwen."


Op verschillende plaatsen stonden borden door de Molenstappers geplaatst met meer info over waar we wandelden. Als je op de foto klikt kan je lezen wat er staat.


Een doorgang onder de huizen door naar een andere straat. Jammer genoeg de naam vergeten.


Het eerste stukje groen...


Een oude fabriek...


En hier moest ik de keuze maken, 6 of 9 km, ik heb voor de 9 gekozen.


De 9 km ging verder door een hoop weilanden, boerenwegels, velden...



Als je goed kijkt zie je in de verte de wandelaars lopen...


Een deel lag vol met bakstenen...


Blij als een kind was ik toen we dit voorbij waren, ik denk dat we zeker een km en een half, misschien wel meer, hierdoor zijn gewandeld. En geloof me, het is niet het makkelijkste terrein, zeker niet om te corrigeren met een enkel die nog vaak pijn doet.






Ik zie ik zie wat jij niet ziet...


Hier heb ik even mijn eigen rustpost gemaakt, het zwarte katje kwam vrolijk aanhuppelen toen ik riep en het bleek maar 3 pootjes te hebben. Even later kwam het andere katje ook aanlopen en ook zij had maar 3 pootjes, maar dat hield hen echt niet tegen om knuffels te komen vragen. Ja, je zal het ondertussen wel gemerkt hebben, mijn grootste zwakte is katten. Als ik een kat zie ben ik verloren.





De meest originele plaats tot nu toe om een pijl te zetten.


De tweede rustpost en controle was een in een Chiro lokaal, dit zat overvol, dus snel even drinken, naar het toilet en weer verder.


Even verder kwamen we langs een insectenhotel en op die weide waren ze bezig met een geitenkeuring.




Een wel erg speciale geit...


Kermis... de molen was nog niet open.


Het gemeentehuis.



Wereldoorlog 1 trekt me heel hard aan, vooral de manier waarop de mensen leefden of beter overleefden. Dit standbeeld is ter herdenking van de 1ste wereldoorlog.


Er ligt ook een gedenkplaat voor een soldaat uit de tweede wereldoorlog, Marcel Haeck. Hij zou de enige gesneuvelde soldaat zijn van Ruiselede die omkwam (WW2) Hij is nooit terug gevonden, maar men heeft een vermoeden waar zijn graf zich bevindt.


Dit monument werd in 1923 door de gemeente geplaats om de slachtoffers in de oorlog te herdenken.  Het bevat de namen van 33 soldaten, 10 opgeëiste burgers en 3 oorlogsslachtoffers van Ruiselede.


Ook bij dit monument hadden de Molenstappers een infobord geplaatst.


Het volgende infobord een beetje verder gaat over het Polenplein. Hier komen vier wegen samen en het plein kreeg zijn naam in 1956 door de bevrijding op 8 september 1944 door de 2de Poolse Pantserdivisie. Hier is ook het cultureel centrum gevestigd. Hiervoor noemde het plein de "de tramstatie" omdat hier goederen en passagiers werden opgevangen en vervoerd. Op het plein vind je een standbeeld met fontein dat het plein door de jaren heen weer geeft.




Iets achter de hoek, in het cultureel centrum kregen we een biertje aangeboden, gelukkig was er ook fruitsap aangezien ik geen bier drink.


En wat werden we verwend, een stukje hierna kregen we bij het tonen van de controle kaart een ijsje.


En ook hier was er een lieve kat waardoor het ijsje mij in eerste instantie niets kon schelen. De eigenaar wist mij te vertellen dat deze kat 18 jaar oud was. Ook hier even geknuffeld.


Met het ijsje in de hand vertrokken we dan maar voor de laatste km's. 


De Ommegangkapel


Het laatste stuk bracht ons door een industrieterrein.


En de startzaal...


Van de wandeling zelf was er geen sticker, daarom dus een andere gekozen met een vlinder op.


Het was een zeer leuke wandeling die heel afwisselend was, alleen op de veldwegen was het soms serieus afzien. Met pijnlijke voeten, maar tevreden, naar de auto en terug naar huis.

22e Kermistocht - Brugse Ommeland Wandeltrofee
WSV De Molenstappers
20 augustus 2017
Tocht gekozen: 9 km

Totaal aantal km: 36,300




2 opmerkingen: